Όταν το μπάσκετ στην Ευρώπη-και δεν λέω Αμερική, γιατί η Αμερική είναι πολύ μακριά για εμάς- ΝΒΑ, ΝCAA, NBDL, HIGH SCHOOLS κτλ-, ψάχνει νέους τρόπους για ανάπτυξη του αθλήματος(αγωνιστικά,marketing,διείσδυση σε νέες ηλικίες και νέο κοινό, κτλ), το ελληνικό μπάσκετ και τα κέντρα αποφάσεων του ασχολούνται με κουτοπόνηρα σενάρια καθυστέρησης αγώνων, που δυστυχώς συμβαίνουν(σπάσιμο ταμπλό),για το αν το φτύσιμο σε αγώνα μπάσκετ στοιχίζει 1.000 ευρώ ή 10.000 ευρώ, και διάφορα άλλα ακόμη σημαντικότερα, όπως π.χ. ότι πρέπει οι θεατές ενός αγώνα στην Α1 να ''κόβουν'' εισιτήριο.
Τόσο σοβαρά θέματα λοιπόν απασχολούν το ελληνικό μπάσκετ... Παλιά λέγαμε ''ότι γίνεται στην Ευρώπη, έρχεται στην Ελλάδα με καθυστέρηση δέκα ετών''. Λέτε να περιμένουμε δέκα χρονάκια? Θα περάσουν... Όμως έχω μία ερώτηση προς τον νομοθέτη του μέλλοντος:
-μετά τις τόσες ρυθμίσεις, άρθρα επί άρθρων, αλλαγές ΑΦΜ, κι όλα καλά, ποιο θα είναι το επόμενο άρθρο? Λογικά μετά το 99 είναι το 100...
Κύριοι, μόνο οι ίδιοι οι άνθρωποι του μπάσκετ μπορούν, και οφείλουν, τουλάχιστον να προσπαθήσουν να βρουν λύσεις.
Μόνο αυτοί!
Αν περιμένουμε από τον εκάστοτε ΓΓΑ ή υπουργό, που συνήθως δεν έχουν ιδέα, να σκύψουν πάνω στα προβλήματα και
στις παθογένειες του ελληνικού μπάσκετ, τότε κύριοι, καληνύχτα!
Βέβαια, είδαμε και ανθρώπους του μπάσκετ-και μάλιστα σημαντικότατους-να αναλαμβάνουν τέτοιες θέσεις, και είδαμε τα αποτελέσματα...
Είναι φανερό ότι λύση από εκεί δεν υπάρχει.
Καταρχήν οι ίδιες οι ομάδες. Πρέπει να οργανωθούν και σιγά-σιγά να ανέβει το επίπεδο. Ας ξεκινήσουν με λίγα χρήματα-δεν είναι
κακό. Προέχει η σοβαρότητα, και η έξωθεν καλή μαρτυρία, που δυστυχώς έχουν χαθεί από καιρό.
Οι εποχές που τα τηλεοπτικά συμβόλαια ήταν αρκετά για να ''βγεί'' ένας προϋπολογισμός, πλέον δεν υπάρχουν.
''Στας Ευρώπας'' τις προηγούμενες δεκαετίες επένδυσαν στην οργάνωση των πρωταθλημάτων τους σε υποδομές, γήπεδα, αυστηρούς κανονισμούς και γενικά στην προώθηση του αθλήματος.
Και το σημαντικότερο:εφάρμοσαν τους κανόνες που οι ίδιοι θέσπισαν. Αλήθεια σας θυμίζουν κάτι τα ονόματα Λιμόζ, Τζιρόνα,
Κίντερ Μπολόνια, Φορτιτούτο, κτλ?
Το ελληνικό μπάσκετ τα χρόνια των παχέων αγελάδων πού και σε τι επένδυσε? Χρήματα πολλά, τα οποία κατέληξαν σε λογαριασμούς
παικτών, προπονητών, μάνατζερς (ξέρετε το κακέκτυπο του αμερικανικού ''agent''),και χρήματα λιγότερα από δω κι από κει.
Και φτάσαμε στο σημείο η ΑΕΚ να αγωνίζεται στο ιστορικό και ρομαντικό Σπόρτιγκ και ο Πανιώνιος να επιστρέφει στην Αρτάκης.
Τι να πω?
Πολύ φοβάμαι ότι το ελληνικό μπάσκετ θέλει να ''καθρεπτίζεται'' και να ταυτίζεται με τις ΚΑΕ ΟΣΦΠ και ΠΑΟ. Αυτό όμως είναι
εικονική πραγματικότητα. Στην πράξη, αυτές οι δύο ομάδες έχουν ξεφύγει από κάθε έννοια συναγωνισμού στο Ελληνικό πρωτάθλημα,
και προσωπικά, δεν θα μου έκανε καθόλου εντύπωση στο μέλλον να βλέπαμε αυτές τις ομάδες μόνο στους τελικούς του πρωταθλήματος.
(μην σας φαίνονται πολύ μακρινά αυτά).
Κλείνοντας αυτές τις σύντομες σκέψεις, το μόνο που επιζητώ είναι ο προβληματισμός. Τίποτα άλλο. Για να λύσεις ένα πρόβλημα, πρέπει
πρώτα να το συνειδητοποιήσεις, να το αναλύσεις, και να προτείνεις λύσεις. Και αυτό ξεκινά απ' τον προβληματισμό.
Αν κάποιος τουλάχιστον δεν προβληματιστεί με τα παραπάνω, τότε για να δικαιολογήσω και τον τίτλο ''ΒΑΘΙΑ ΝΥΧΤΩΜΕΝΟΙ'' εύχομαι καληνύχτα.
Τίποτα άλλο.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου